Centralne nabożeństwo Tygodnia Modlitwy o Jedność Chrześcijan w Siedlcach
21 stycznia bieżącego roku w Siedlcach, w cerkwi prawosławnej pod wezwaniem Świętej Trójcy, odbyło się centralne, ogólnopolskie nabożeństwo Tygodnia Modlitwy o Jedność Chrześcijan.
Nabożeństwu w obrządku prawosławnym (wieczerni) przewodził arcybiskup Abel – ordynariusz prawosławnej diecezji lubelsko-chełmskiej. Modlitwy, zgodnie z tradycją Kościoła Prawosławnego, odbywały się w języku cerkiewno-słowiańskim jednak cała liturgia została wcześniej objaśniona tak, iż uczestnicy mieli ogólne pojęcie o treści wyśpiewywanych modlitw.
Homilię wygłosił biskup katolicki – Krzysztof Nitkiewicz – która dała słuchającym dużo do myślenia, a poświęcona była problematyce ekumenizmu. Pozwolę sobie przywołać jedynie fragment, który w świetle nauki Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego jest szczególnie warty podkreślenia:
Inną trucizną ekumenizmu jest synkretyzm. Zrobiona na własny użytek mieszkanka tego, co wydaje się nam piękne, co wydaje się nam najlepsze we wszystkich wyznaniach. Równie toksycznie działa doktrynalna autocenzura. Wiadomo, że dzisiaj, kiedy człowiek może w każdej chwili, gdzieś znaleźć się na YouTubie, dzisiaj nie wypada wszystkiego mówić. Nie wypada otwierać bez reszty swojego serca. I wpadamy w tę pułapkę. Bo wydaje się nam, że ekumenizm to jest coś w rodzaju savoir-vivre, a więc umieć żyć, żyć tak, aby nie wywoływać konfliktów. Nie chcemy – i słusznie – nikogo urazić, nie chcemy nikogo wyróżniać. To prawda, trzeba zawsze uważać, żeby nikogo nie zranić, trzeba zastanowić się 10 razy zanim cokolwiek powiemy, ale… dopasowywanie się do innych kosztem własnej tożsamości niesie dewastujące skutki. Rujnuje nas samych i innych. W dialogu ekumenicznym każdy musi wiedzieć kim jest. Jeśli nie wiem kim jestem, to muszę najpierw pogłębić moją tożsamość religijną i wtedy zabierać się do dialogu, bo inaczej wyrządzę krzywdę – jak powiedziałem – samemu sobie i innym.
Jako ostatni mówca zabrał głos biskup Jerzy Samiec – zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i prezes Polskiej Rady Ekumenicznej. Zarysował on ideę Tygodnia Modlitwy o Jedność chrześcijan oraz wskazał to, co niezbędne jest w dialogu ekumenicznym, mianowicie: miłość, odwaga i mądrość.
Nabożeństwo zakończono wspólną dla wszystkim Modlitwą Pańską Ojcze nasz.
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, podobnie jak Kościół Rzymskokatolicki, nie należy do Światowej Rady Kościołów i Polskiej Rady Ekumenicznej. Utrzymuje jednak dobre kontakty z tymi instytucjami oraz rozwija różne formy współdziałania, ale bez łączności organizacyjnej.
Chociaż w kwestii teologicznych oraz organizacyjnych Kościół Adwentystów Dnia Siódmego zachowuje status obserwatora to jednak na poziomie lokalnym, w sprawach praktycznych, angażuje się w życie wspólnoty chrześcijan [1]. Wyrazem tej postawy było uczestnictwo naszego siedleckiego pastora w tym nabożeństwie, właśnie w charakterze uczestnika-obserwatora.
[1] Oświadczenia, zalecenia i inne dokumenty Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, ChIW “Znaki Czasu”, Warszawa 2003, s. 157.
Konrad Pasikowski