Rekolekcje Wielkanocne
Zapraszamy na dwa spotkania o tematyce biblijnej, które odbędą się w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego w Siedlcach, przy ul. Brzechwy 11.
Z uwagi na czas Świąt Wielkanocnych chcemy poruszyć temat chrześcijaństwa we współczesnym świecie, realności Boga w naszym życiu i postaci Jezusa z Nazaretu.
18.04 czwartek, godz. 18:00
“Co chrześcijaństwo ma do zaoferowania w XXI wieku?”
Czy chrześcijaństwo ma cokolwiek do zaoferowania współczesnemu człowiekowi? Wydaje się, że taka teza może być trudna do obronienia. Z każdym rokiem ludzkość zdobywa nowe technologie, nauka znajduje odpowiedzi na coraz więcej pytań, sytuacja ekonomiczna statystycznego Polaka ulega poprawie, globalizacja wraz z jej urządzeniami i uproszczeniami kwestionuje naszą lokalność (w tym konkretną religię), a koncepcje filozoficzno-psychologiczne uderzają w naocznie doświadczany porządek biologiczny.
Jednak pomimo obfitości różnorodnych środków, metod, koncepcji czy rozwiązań Kultury Zachodniej XXI wieku, chrześcijaństwo nadal ma coś do powiedzenia – zarówno na tle światopoglądu ateistycznego jak i innych religii. Wymienię chociaż kilka aspektów, które zostaną poruszone podczas czwartkowego spotkania:
- wysoce przyjazny dla społeczeństwa model etyczny;
- racjonalny system filozoficzny, dostarczający odpowiedzi na pytania egzystencjalne;
- źródło nadziei na lepsze życie;
- szeroka paleta odmian i tradycji chrześcijańskich (wiele kościołów i wspólnot, dzięki czemu każdy może znaleźć swoje miejsce w chrześcijaństwie).
19.04 piątek, godz. 18:00
“Czy z Bogiem można mieć realny kontakt w swoim życiu?”
W Wielki Piątek będziemy zastanawiać się w jaki sposób możemy nawiązać realny kontakt z Bogiem chrześcijańskim. Można powiedzieć, iż aktywność nawiązania kontaktu ze Stwórcą i Najwyższym Bóstwem wszechświatów na pierwszy rzut oka jest z góry skazane na porażkę ciszy lub autosugestii. Porażka ciszy oznacza zatem taką sytuację, kiedy człowiek modli się, wysyła komunikat, jednak nie słyszy odpowiedzi. W takim przypadku równie dobrze, a nawet znacznie bardziej obiecującym zadaniem będzie wysyłanie sygnałów radiowych w kosmos, z nadzieją, iż jakaś wysoko rozwinięta cywilizacja pozaziemska (o ile istnieje) kiedyś nawiąże z nami kontakt. Drugi przypadek nie jest mniej problematyczny – niektórzy tak bardzo chcą nawiązać kontakt z Bogiem, iż nawet gdy Go nie słyszą są wstanie umyślić sobie, że jest wprost przeciwnie, co nazywamy autosugestią. Taka sytuacja może nawet okazać się niebezpieczna, szczególnie jeśli ktoś doświadczy silnych urojeń o negatywnym znaczeniu dla samego siebie lub innych ludzi. W najlepszym przypadku człowiek stosujący modlitwę autosugestywną z czasem może dojść do wniosku, iż nie istnieje żaden odbiorca jego próśb, a cała “moc modlitwy” jest niczym innym jak mechanizmem psychologicznym.
Czy można przełamać ten binarny impas?
Zapraszam wszystkich zainteresowanych,
Konrad Pasikowski