Zesłanie Ducha Świętego
“Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki. Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna, wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie” (J 14,16.17).
Zesłanie Ducha Świętego, inaczej Pięćdziesiątnica, to kluczowy moment w historii Kościoła I wieku, ponieważ niosło to ze sobą odnowienie duchowe apostołów oraz pierwszych chrześcijan. Pogłębiało to ich wiarę, dodawało otuchy i odwagi do głoszenia ewangelii z mocą podobną do tej, z jaką głosił ją Jezus.
Moc zesłanego Ducha Świętego spowodowała to, że niewielki i ukrywający się dotąd Kościół zaczął rozwijać się w dynamiczny sposób – od garstki wyznawców zaraz po wniebowstąpieniu Jezusa, do ponad dwóch milionów w II wieku.
Jezus, zanim odszedł do domu Ojca, przykazał ukrywającym się w wieczerniku uczniom, by nie oddalali się z Jerozolimy, ale aby czekali w modlitwie na pocieszyciela Ducha Świętego, którego im obiecał. Dokładnie tak, jak wcześniej zapowiedział, pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu Pańskim na zebranych w wieczerniku apostołów zstąpił Duch Święty pod postacią języków ognia, dając im moc głoszenia Słowa oraz zapoczątkowując Kościół, którego głową jest Jezus Chrystus.
Działanie Ducha Świętego na ukrywających się dotąd apostołów zaowocowało wtedy odwagą i stanowczością w głoszeniu Bożego Słowa. Głosili je z taką mocą i determinacją, że jednego dnia chrzest przyjęło ponad trzy tysiące osób przekonanych o prawdziwości ofiary Chrystusa za nasze grzechy. Zesłany Duch Święty obdarzył apostołów różnymi darami, pomocnymi w codziennej służbie. Jednym z nich był dar języków, czyli umiejętność posługiwania się mową w różnych językach, co znacznie ułatwiło głoszenie ewangelii. Dar uzdrawiania dany uczniom sprawiał, że wielu uleczonych uwierzyło i zapragnęło podążać za Jezusem, czyniąc Go Panem swego życia.
Początki Kościoła to czas wielkich prześladowań chrześcijan, dlatego też Duch Święty, który został obiecany i zesłany przez Jezusa był nieocenioną pomocą w misji, jaką im powierzył, mówiąc: “Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19).
Jaka jest rola Ducha Świętego w naszym życiu?
Obecność Ducha Świętego to największy dar, jaki otrzymaliśmy od Boga. Jezus dał nam Ducha Świętego niejako w zastępstwie swojej nieobecności na ziemi, aby On jako nasz pocieszyciel wykonywał w nas różne zadania, które prowadziłyby nas do Niego.
Duch Święty spełnia wiele zadań w naszym codziennym życiu:
1. Sprawia, że mamy świadomość istnienia Boga, naszego Stworzyciela i Odkupiciela.
2. Przekonuje nas o grzechu, sprawiedliwości i sądzie Bożym.
3. Jest naszym przewodnikiem w codziennym życiu.
4. Zachęca nas do działania w misji, jaką zlecił nam Chrystus.
5. Uzdalnia nas do interpretacji i zrozumienia Słowa Bożego.
6. Pociesza nas i podnosi, kiedy zdarza nam się upaść.
7. Przekonuje nas o cierpieniu, śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Chrystusa.
8. Pokazuje nam Jego rolę w Niebiańskiej Świątyni i niechybnym sądzie.
Innym przejawem działania w nas Ducha Świętego jest udzielanie nam różnych darów. Dary te, jak na przykład dar głoszenia ewangelii, dar języków, czyli łatwego nawiązywania rozmowy w innym języku, są bardzo pomocne w codziennej naszej misji. Pocieszyciel, Duch Święty sam rozporządza swoimi darami i najlepiej wie jakim darem obdarzyć każdego z nas, jak to pisał apostoł Paweł:
“Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu, poszczególnie jak chce” (1Kor 12,11).
Wielką radością w naszym życiu jest świadomość, że w naszych sercach mieszka Duch Święty, który czuwa nad nami i prowadzi nas do Chrystusa. Pocieszyciel, który sprawia że wydajemy dobre owoce i dokonuje codziennego naszego uświęcenia.
Dziękujmy każdego dnia naszemu Panu i Zbawicielowi za ten cudowny dar, jakim nas obdarzył.
Artur Załęski